Rozdział 43 :)

*3 dni później*

Nie spałam całą noc,bo mała za bardzo dawała o sobie znać. Nawet przemknęło mi przez myśl, że czeka Ją kariera piłkarska. Gdy wreszcie się troszkę uspokoiła poszłam do kuchni przygotować jakieś śniadanie. Rozstawiałam talerze na stole i wtedy dziecko kopnęło tak mocno, że aż zabrakło mi tchu. Oparłam się ręką o blat i przejechałam ręką po brzuchu mówiąc

-Spokojnie kochanie to jeszcze nie pora. Nie dokuczaj mamusi - dostawiłam jeszcze naleśniki z owocami i bitą śmietaną.

-Hej skarbie  w pomieszczeniu pojawił się napastnik w samych bokserkach, po krótkim pocałunku zajął miejsce przy stole i zabrał się za konsumowanie - wyspałaś się? - zagadnął z pełnymi ustami.

-Nie. Będziesz miał konkurencję - nie przestawałam podziwiać jego wyrzeźbionego torsu.

-Aż tak bardzo dała popalić?

-Daj spokój. Ała - znowu się poruszyła.

-Mogę?  - obszedł stół i stanął przede mną.

-Jeśli to ma pomóc - usiadłam przodem i przyglądałam się klęczącemu obok narzeczonemu. Delikatnie podwinął bluzkę, objął brzuch i zaczął przemawiać

-Bądź spokojna szkrabie. Już niedługo jak będziesz z nami to pogramy w piłkę, ale teraz daj odetchnąć mamusi. Kocham Cię - pocałował okolice pępka.

-Panie Robercie co będziemy dziś robić? - wyszłam na taras i oparłam się o barierkę.

-Nie wiem. A na co Pani ma ochotę?

-Spać bym chciała iść.

-To chodź. Opowiem Ci bajkę - pociągnął mnie za rękę w stronę jednej z sypialni znajdujących się na dole.

-Obejdzie się bez - położyłam się na łóżku i podciągnęłam koc pod brodę.

-To poleżę tutaj aż zaśniesz a potem sobie pójdę za zakupy.

-Okej - zamknęłam oczy i odpłynęłam.

W pewnym momencie otworzyłam powieki i stwierdziłam, że znajduję się w sypialni Marco. Tylko skąd ja się tu wzięłam? Rozejrzałam się - moje ubrania leżały obok łóżka, na szafie i kloszu lampy stojącej w rogu. Reus dziwnie się mi przyglądał.

-Co ja tu robię?

-No kochanie nie pamiętasz? Jesteśmy parą - oznajmił spokojnie i kciukiem narysował kilka kółek na moich nagich plecach. Skrzywiłam się.

-Co Ty gadasz? Ja jestem z Robertem! Spodziewamy si dziecka! - krzyknęłam.

-Cyba coś Ci się śniło - stwierdził delikatnie całując mnie w usta.

-Uspokój się do cholery! Puść mnie. Ja chcę stąd wyjść - zażądałam stanowczo.

-Nie wygłupiaj się, jeszcze nie skończyliśmy - stawał się coraz bardziej nachalny . Szarpnęłam się i w tym momencie poczułam jakby ktoś próbował mnie obudzić. Uchyliłam powieki i zobaczyłam twarz Lewego.

-Jak dobrze, że to Ty - rzuciłam mu się na szyję - Kocham Cię. Jesteś cudowny.

-Stało się coś/? - zapytał zdezorientowany, ale odwzajemniał każdą czułość.

-Miałam koszmar, okropny koszmar - usiadłam na krześle. - Kupiłeś mi coś? - mój ton głosu przybrał inną barwę.

-Chodź do kuchni to Ci pokażę - puścił mi oczko.

-Kusisz - stwierdziłam schodząc za nim po schodach.

-Popatrz co mam dla mojej ukochanej - wskazał na stół na tarasie.

-Kiedy to przygotowałeś? - usiadłam na podsuniętym krzesełku.

-Jak spałaś.

-Mmmmm apetycznie pachnie...

-I tak będzie smakować - podał mi widelec i mogliśmy spokojnie rozpocząć ucztę.

Późnym wieczorem stanęłam przy kuchennym oknie i zza firanki zerknęłam na dom klubowej 11. Cały czas miałam przeczucie, że sen był proroczy albo zawierał w sobie ostrzeżenie. Tylko po co? Kocham Roberta, a on mnie, za kilka dni bierzemy ślub, później urodzi się nasze pierwsze dziecko. Może jest coś o czym nie wiem... Niemożliwe - już zaczynam wariować, a wszystko przez głupie marzenie senne.

Odkąd Marco i Anka zostali 'parą', a ona wprowadziła się naprzeciw nas jestem pełna obaw, że znowu okręci sobie- bądź co bądź- MOJEGO Roberta wokół palca i wszystko się rozsypie. Widzę jak codziennie wychodzi na poranny i wieczorny trening zawsze ubrana w strój, który idealnie eksponuje umięśnione nogi, ręce, brzuch. Widzę jak się klei do blondyna żeby pokazać swoją wyższość i to że jak zawsze ona jest lepsza i ważniejsza niż jakaś tam podrzędna fotograf z Wrocławia. Postawiłam sobie za cel, że po porodzie biorę się za siebie i to Stachurska będzie miała czego mi zazdrościć. Już ja jej pokażę! Z takim  nastawieniem udałam się do sypialni.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hej :) Jak Wam się podoba?

5 KOMENTARZY = NOWY POST!

p.s. na następny rozdział szykuję niezłe 'bum'... Będzie ciekawie ^^

Liczę na opinie :)

Życzę udanego tygodnia :*

Postanowiłam pisać po każdym rozdziale (w miarę możliwości) coś o wybranym zawodniku BVB. Dzisiaj będzie to nasz nr 1, czyli niezastąpiony Roman Weidenfeller
1) Urodził si 6 sierpnia 1980 r. w Diez.
2) Swoją karierę rozpoczął w Sportfreunde Eisbachtal.
3) W Borussi gra od 2002 r.
4) Ciekawostką jest, że na początku sezonu 2007/2008 musiał pauzować w 3 spotkaniach i zapacić 10 tys. euro kary za rasistowskie okrzyki pod adresem czarnoskórego napastnika Schalke 04 Gelsenkirchen.
5) W maju 2013 przedłużył swój kontrakt do 2016 r.
6) Jego narzeczoną jest Lisa Rossenbach.
7) SUKCESY:
-Reprezentacyjne: Mistrzostwa Świata 2014 r -złoto.
-Klubowe: Mistrzostwo Niemiec w sezonach 2010/2011 i 2011/2012
                  Puchar Niemiec 20011/2012
                  finalista Pucharu Niemiec 2007/2008
                  Superpuchar Niemiec 2013 i nieoficjalnie 2008
                  finalista Ligi Mistrzów 2013.
-Indywidualne: Bramkarz Ligi Mistrzów 2012/2013
                          Gracz miesiąca (marzec 2005 i maj 2005)
                           Drużyna roku -2011 (Borussia Dortmund)

MOJA OPINIA: Ogólnie Roman jest świetnym bramkarzem i dość miłym facetem chociaż czasami na niewyparzony język. Oceniam go na 5. A Wy? Skala 1-5.:)
Zapraszam do udziału w zabawie ;P