Rozdział 32 :)

*2 dni później.

*Klaudia.

-Wszystko mamy? - zapytałam stojąc przed taksówką.

-Tak. Wsiadaj - otworzył mi drzwi, pomógł wsiąść, a sam zajął miejsce po drugiej stronie.

-Dokąd kurs? - zapytał taksówkarz zerkając na Nas.

-Na lotnisko - odpowiedział mój narzeczony.

-Robert Lewandowski.... To naprawdę Ty? - mężczyzna zrobił wielkie oczy i otworzył szeroko usta.

-Tak to ja - zaśmiał się brunet.- A teraz jedźmy bo spóźnimy się na lot do Polski. Jak masz na imię?

-Marcin.

-O widzę, że również Polak - posłałam chłopakowi przyjacielski uśmiech.

-Pochodzę z Krakowa - odpowiedział skręcając w prawo.

-Proszę to dla Ciebie - Lewy podał mu kartkę ze zdjęciem i autografem oraz klubową koszulkę. 

-Dziękuję bardzo - wziął wymienione rzeczy - Jesteśmy na miejscu. Udanego wyjazdu życzę - uścisnął nasze dłonie i odjechał.

-A teraz biegiem. bo nie zdążymy. Zostało 10 minut. - wziął walizki i ruszyliśmy pędem w stronę terminalu skąd odlatywały samoloty do Polski. Zdążyliśmy na styk. Zziajani zajęliśmy miejsca w przedostatnim rzędzie.

-Jak wrócimy do Niemiec to oprócz pracy znajdę czas na bieganie.

-Będziemy razem biegać - pocałował mnie w policzek.

-Okej. Posłucham muzyki - włożyłam do uszu nowe słuchawki i włączyłam ulubioną playlistę. Robert w tym czasie pisał coś na swoim Instagramie.

3 godziny później po lekkich problemach wylądowaliśmy na warszawskim  Okęciu. Kolejny raz wsiedliśmy do taksówki i pojechaliśmy pod dom Jego Mamy. No nie powiem, że nie byłam zdenerwowana, bo byłam i to tak, że aż trzęsły mi się ręce. Mój strach osiągnął apogeum przed bramą rodzinnej posiadłości Lewandowskich.

-Dzień dobry Kochani. Jak podróż? - na powitanie wyszła Nam rodzicielka Lewusa.

-Cześć Mamo. Bardzo dobrze. Przywiozłem Ci niespodziankę! No Klaudia chodź! - popchnął mnie do przodu, bo w przeciwnym razie nigdy bym zza Niego nie wyszła.
-Klaudunia! O Matko Boska, ale pięknie wyglądasz! Nawet nie wiesz jak się cieszę, że to jednak Ty z Nim jesteś, bo ta Anna... - zaczęła, a ja westchnęłam. Całe napięcie od razu ze mnie uleciało i pozwoliłam poprowadzić się do mieszkania. Mój narzeczony podążał z tyłu delikatnie się uśmiechając.

-Niewiele się tu zmieniło od mojego ostatniego pobytu - rozłożyłam się na łóżku w naszej tymczasowej sypialni

-o masakra moje plecy - jęknęłam.

-Był tylko jeden remont w kuchni i salonie. Może masaż?

-O niczym innym nie marzę - odwróciłam się na brzuch, a on zajął wygodne miejsce i zaczął masować moje plecy.

-Mmmmm.... Jaka ulga....

-Podoba Ci się?

-Bardzo - zadrżałam , gdy pocałował moją szyję. Przekręciłam się i złożyłam namiętny pocałunek na Jego ustach.

-Dzieci mogę? - w tym momencie miałam ochotę uszkodzić Iwonę. Zawsze wie w jakiej chwili powinna wejść do pokoju lub zapukać. Chłopak zszedł ze mnie i poprawił ubranie mówiąc

-Jasne.

-Słuchajcie macie ochotę pojechać do supermarketu po zakupy?

-Dobrze. Za 15 minut będziemy na dole. - zadecydowałam za naszą dwójkę.

-Samochód tam gdzie zawsze? - zapytałam.

-Mhm. Nie ma to jak stare dobre audi.

-W dodatku zielone - zaśmiałam się zajmując miejsce  pasażera -Jedziemy do tego sklepu co zawsze?

-Tak nie ma co dalej jechać, bo musimy na kolację zdążyć.

-Ten tylko o żarciu.... Od rana do nocy - westchnęłam - Powiedz gdzie Ci się to wszystko mieści?

-Może mam lokatora w brzuchu?

-Nie zdziwiłabym się - chwila cisza i gromki śmiech. Z Nim nie można się nudzić, zawsze coś odwali.

W sklepie wręcz napadła na nas zgraja 'hotek', bo fanki to to nie były. Krzyczały jak debilki i piszczały. Piłkarz rozdał szybko kilka autografów i zrobił z nimi zdjęcia. Jedna z nich popatrzyła na mnie i powiedziała

-To Ty jesteś tą szmatą rozwalającą cudze związki.

Już otwierałam usta żeby jej odpowiedzieć,ale wyręczył mnie napastnik

-Małżeństwo? Nie bądź śmieszna. To jest Klaudia, a nie szmata i przynajmniej jest ładniejsza, a nie tak jak Ty. Twój facet pewnie chodzi w worku na głowie, oczywiście o ile go masz idiotko - po tych słowach odszedł zostawiając osłupiałą dziewczynę na środku przejścia.

Szybko dokończyliśmy zakupy i wróciliśmy do domu. Zamknęłam się w łazience, a potem położyłam na łóżku. Nawet nie wiem kiedy usnęłam.

*Robert.

Po powrocie z supermarketu rozpakowałem wszystkie siatki i poszedłem poszukać Klaudii. Okazało się, że śpi.

Przykryłem Ją kocem i wróciłem na dół, bo Mama chciała ze mną porozmawiać o dziewczynie i innych sprawach.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Było ponad 5 komentarzy, więc macie nowy wpis. :)

5 komentarzy - nowy rozdział ! :))